Η αρθρίτιδα εμφανίζεται πολύ συχνά στους σκύλους, ιδιαίτερα στα ζώα μεγαλύτερης ηλικίας και στα ζώα μεγαλόσωμων φυλών. Στην πραγματικότητα, περίπου ένα στα 5 σκυλιά θα εμφανίσουν αρθρίτιδα σε κάποια φάση της ζωής τους. Η πάθηση αυτή δημιουργεί στα προσβεβλημένα ζώα σημαντική δυσκολία στην καθημερινή τους ζωή. Αν και δεν υπάρχει οριστική θεραπεία, η έγκαιρη αναγνώριση του προβλήματος και η κατάλληλη αντιμετώπιση και υποστηρικτική αγωγή, μπορεί να βοηθήσει τον σκύλο σας να παραμείνει δραστήριος και να έχει μια καλή ποιότητα ζωής.
Τι προδιαθέτει στην εμφάνιση οστεοαρθρίτιδας στους σκύλους;
Οι πιο συχνοί προδιαθέτοντες παράγοντες της εμφάνισης αρθρίτιδας στους σκύλους είναι οι εξής:
- Να ανήκει το ζώο σε μεγαλόσωμη φυλή, όπως οι Γερμανικοί Ποιμενικοί, τα Λάμπραντορ και τα Γκόλντεν Ριτρίβερ
- Παχυσαρκία
- Προχωρημένη ηλικία
- Μη ισορροπημένη διατροφή
- Γενετικοί παράγοντες
Πώς μπορείτε να καταλάβετε ότι ο σκύλος σας έχει αρθρίτιδα;
Αρκετές φορές είναι δύσκολο για τους ιδιοκτήτες ζώων να ανιχνεύσουν τα σημάδια της αρθρίτιδας. Αυτό συμβαίνει γιατί η εξέλιξη της κατάστασης είναι αργή και προοδευτική. Συχνά, οι ιδιοκτήτες μπορούν να αντιληφθούν μόνο ότι το κατοικίδιό τους κινείται λίγο πιο αργά, είναι πιο προσεκτικό όταν ξαπλώνει, όταν σηκώνεται ή όταν αλλάζει στάση. Σε άλλες περιπτώσεις θα παρατηρήσουν ότι το ζώο τους έχει πάρει βάρος, κοιμάται περισσότερο, δείχνει λιγότερο ενδιαφέρον για παιχνίδι και είναι λιγότερο ζωηρό.
Το πόσο έντονα εκδηλώνει τα συμπτώματα της αρθρίτιδας ένας σκύλος συχνά έχει σχέση και με την προσωπικότητα του κάθε ζώου. Άλλοι σκύλοι εκδηλώνουν πιο εύκολα τον πόνο, κουτσαίνουν, μειώνουν την κινητικότητά τους. Αντίθετα, άλλοι σκύλοι κρύβουν τη δυσφορία και τη δυσκολία τους. Μάλιστα, σε αρκετές περιπτώσεις η διάγνωση της αρθρίτιδας από τον κτηνίατρο γίνεται αφού η κατάσταση έχει προχωρήσει αρκετά και πλέον είναι ιδιαίτερα σοβαρή.
Ποια είναι η θεραπεία της αρθρίτιδας στους σκύλους;
Δεν υπάρχει μόνιμη οριστική θεραπεία για την αρθρίτιδα. Ωστόσο, υπάρχουν αρκετοί τρόποι για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που προκαλεί η αρθρίτιδα στα προσβεβλημένα ζώα. Η βασική επιδίωξη είναι η μείωση της φλεγμονής και του πόνου.
Παρακάτω γίνεται μια αναφορά στις συνηθέστερες κατηγορίες φαρμάκων που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση της αρθρίτιδας στους σκύλους. Φυσικά, τα περισσότερα από αυτά είναι συνταγογραφούμενα και είναι απαραίτητο η χορήγησή τους στα ζώα σας να γίνονται μόνο μετά από συνεννόηση με τον κτηνίατρό σας.
Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη
Πρόκειται για φάρμακα με αντιφλεγμονώδη δράση που δεν περιέχουν όμως κορτιζόνη. Τα φάρμακα αυτά μπορεί να βοηθήσουν σε σημαντικό βαθμό τα ζώα με αρθρίτιδα.
Είναι σημαντικό να γνωρίζετε ότι τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη που προορίζονται για ανθρώπους δεν πρέπει να χορηγούνται στα ζώα, καθώς μπορεί να προκαλέσουν σημαντικές παρενέργειες. Υπάρχουν ειδικά κτηνιατρικά σκευάσματα, που έχουν πολύ καλά αποτελέσματα. Ωστόσο, ακόμα και αυτά μπορεί να έχουν ορισμένες παρενέργειες, όπως στομαχικές διαταραχές, και σε σπάνιες περιπτώσεις να προκαλέσουν προβλήματα στη λειτουργία των νεφρών και του ήπατος.
Η χορήγησή τους πάντα θα πρέπει να γίνεται υπό την επίβλεψη του κτηνιάτρου σας. Αυτός μπορεί ανά τακτά χρονικά διαστήματα να προχωρεί σε εργαστηριακούς ελέγχους του ζώου, για να εξακριβώσει αν έχουν δημιουργηθεί οποιαδήποτε προβλήματα στην υγεία του ζώου από τη χρήση των φαρμάκων.
Παυσίπονα
Σε περίπτωση που η αρθρίτιδα είναι έντονη και ο σκύλος σας δεν ανταποκρίνεται σε άλλες μορφές θεραπείας, πιθανώς ο κτηνίατρός σας να χρειαστεί να συνταγογραφήσει κάποια ισχυρά παυσίπονα.
Μη φαρμακευτικές αγωγές
Εκτός όμως από τη χορήγηση φαρμάκων, υπάρχουν και άλλοι τρόποι που μπορεί να βοηθήσουν ένα ζώο με αρθρίτιδα.
Για παράδειγμα, είναι εξαιρετικά σημαντική η διατήρηση του βάρους του ζώου σε φυσιολογικά επίπεδα. Η αρθρίτιδα επιδεινώνεται σε ένα υπέρβαρο ή παχύσαρκο ζώο. Ορισμένες φορές η απώλεια βάρους έχει θεαματικά αποτελέσματα στην κινητικότητα και γενικά στο πόσο ζωηρό είναι ένα ζώο.
Επιπρόσθετα, η άσκηση, είναι σημαντική για τη διατήρηση της κίνησης και της ευκαμψίας των αρθρώσεων. Εννοείται φυσικά ότι η άσκηση θα πρέπει να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες, μειώνοντας τη διάρκεια της βόλτας και αυξάνοντας πιθανώς τη συχνότητά τους.
Επίσης, η φυσιοθεραπεία και το μασάζ, εφόσον γίνουν με τον ενδεδειγμένο τρόπο, από εκπαιδευμένα άτομα, μπορεί να μειώσουν τη φλεγμονή και τον πόνο.
Τέλος, αλλά ιδιαίτερα σημαντική, είναι η χορήγηση στους σκύλους με αρθρίτιδα διατροφικών συμπληρωμάτων. Τα συμπληρώματα αυτά, όπως η γλυκοζαμίνη, η χονδροϊτίνη, τα ωμέγα-3-λιπαρά, κλπ, είναι χονδροπλαστικά. Χορηγούνται από το στόμα και ο ρόλος τους είναι επιβοηθητικός στη διατήρηση των αρθρώσεων στην καλύτερη δυνατή κατάσταση, μειώνοντας την εκφύλιση του χόνδρου στις αρθρώσεις. Σε γενικές γραμμές δεν έχουν παρενέργειες, εφόσον βέβαια χορηγούνται σε μια φυσιολογική δοσολογία.
Ωστόσο, είναι ευνόητο, ότι οι μη φαρμακευτικές αγωγές χρειάζονται μεγαλύτερο χρονικό διάστημα για να έχουν αποτελέσματα, σε σχέση με τη χορήγηση φαρμάκων. Τα φάρμακα δρουν άμεσα και γίνεται πολύ γρήγορα αντιληπτή η ευεργετική επίδρασή τους. Για τον λόγο αυτό η συνήθης πρακτική είναι ο συνδυασμός φαρμακευτικών και μη φαρμακευτικών μεθόδων.